Afgelopen zondag werd tijdens de “Groeten uit Schoorl run” het Nederlands Kampioenschap 10KM op de weg afgewerkt. Bij deze wedstrijd probeerde Jip Vastenburg haar titel te prolongeren. Na de winst bij de 8 van Apeldoorn was ze dit jaar weer favoriet. Zoals altijd schreef Jip na afloop zelf een verslag.

Ik lig nu in bed en zou eigenlijk moeten gaan slapen, maar omdat de adrenaline nog niet helemaal uit het lichaam is verdwenen neem ik nog even de tijd om alles de revue te laten passeren en een verslagje te maken van de wedstrijd. Ik ben inmiddels al wel weer een tijdje terug van de wedstrijd (alhoewel ik mij nog steeds in het karakteristieke Groet bevind) en heb gezellig samen met mijn ouders mijn comeback gevierd door uit eten te gaan. Na alle hectiek na de finish is dit wel even lekker zodat je even je verhaal kwijt kunt zonder camera’s en even weer lekker bij paps en mams kan zijn.

Dan nu mijn verslag van de wedstrijd, ik ben inmiddels weer een week terug uit Zuid-Afrika en na de geslaagde test van vorige week tijdens de midwinter marathon had ik erg veel zin om opnieuw mijn wedstrijdschoenen aan te trekken en er een mooie wedstrijd van te maken. En hoewel afgelopen week niet helemaal vlekkeloos was verlopen door wat griepverschijnselen begon het vertrouwen vanaf vrijdag weer te groeien dat ik in Schoorl een goed resultaat neer kon gaan zetten. Het is fijn om weer die wedstrijdspanning te voelen en eindelijk weer je startnummer op te spelden om die blessure periode definitief vaarwel te zeggen. Stipt vijf minuten nadat de mannen waren vertrokken was het de beurt aan de vrouwen en kon het feest gaan beginnen. De eerste vier kilometer liep ik met een mooi vrouwen groepje op kop met daartussen nog enkele jongen junioren A die op hetzelfde tijdstip waren gestart. Het tempo voelde goed aan maar moest net zoals vorige week in Apeldoorn toch nog erg inkomen, ik kan merken dat de inhoud al weer aardig goed getraind is maar dat ik nog wat wedstrijdhardheid mis. Bij het opdraaien van de weg door de duinen voelde ik me sterker en sterker worden en trok ik het groepje wat uit elkaar. Op het zes kilometer punt merkte ik dat het groepje erg klein was geworden en vanaf dat moment heb ik niet meer omgekeken en volledig mijn eigen wedstrijd gelopen. Met een zeer goede laatste vijf kilometer kwam ik solo over de finish in een tijd van 33.07 minuten en dat betekende voor mij mijn tweede beste tijd ooit op een 10 kilometer op de weg. Dat ik deze tijd met zoveel gemak nu al weer kan lopen geeft wel aan dat ik er, ondanks dat ik vorig jaar 20 seconde langzamer liep, toch beter voorsta dan vorig jaar.

Ik kan met dit resultaat weer verder gaan bouwen aan de basis en dan kunnen langzamerhand de baantrainingen zijn intreden gaan doen. Dit alles om straks vanaf mei een prachtig mooi baanseizoen te draaien. Maar eerst zal ik nog in Alphen aan de start verschijnen op de 20 kilometer en als kerst op de taart loop ik op zondag 15 maart de New York halve marathon.

Foto: twitter Iwan Oprins

84	F1	Jip Vastenburg	AV ’34		1e	Vsen	33:07	33:07
99	F201	Elizeba Cherono	Kenia		2e	Vsen	33:29	33:29
105	F5	Kim Dillen	Eindhoven Atletiek		3e	Vsen	33:36	33:36
109	F202	Lucy Macharia	Kenia		4e	Vsen	33:42	33:42
111	F13	Miranda Boonstra	Nijmegen Atletiek		5e	Vsen	33:43	33:43
116	F2	Irene van Lieshout	De Keien		6e	Vsen	33:50	33:50
117	F4	Maaike Caelers	Pegasus		7e	Vsen	33:53	33:53
143	F3	Ruth van der Meijden	Cifla		8e	Vsen	34:24	34:24
146	F12	Marcella Herzog	Running2000		9e	Vsen	34:26	34:25
150	F6	Manon Kruiver	NOVA		10e	Vsen	34:33	34:32
155	F32	Julia van Velthoven	Cifla		11e	Vsen	34:48	34:47
156	F14	Jill Holterman	Zaanland		12e	Vsen	34:48	34:48
158	F15	Marije te Raa	AAC		13e	Vsen	34:52	34:52
162	F7	Stefanie Bouma	Groningen Atletiek		14e	Vsen	35:01	35:00
165	F8	Patty den Ouden	Daventria		15e	Vsen	35:06	35:05