Afgelopen zondag werd in Budapest het EK Cross afgewerkt. Adrienne Herzog won daar een prachtige zilveren medaille in een voor haar zo moeilijk jaar. Bij de meisjes Junioren A mocht o.a. Jip Vastenburg het oranje tricot aantrekken. Zoals wij inmiddels gewend zijn doet Jip zelf verslag.

Daar zit je dan een dag na de wedstrijd in de lobby van het hotel na te denken over de wedstrijd van gisteren. Na een korte nacht alles de revue laten passeren positieve en negatieve punten uit de wedstrijd halen en verder kijken naar de volgende wedstrijden. Het was een chaotische weekend waarbij er veel leermomenten zijn gecreëerd.

Op vrijdag ondanks de “zware” sneeuwbuien met goede hoop naar Schiphol afgereisd. De vlucht van mijn ouders was uit voorzorg gecancelled maar alles leek erop te wijzen dat onze vlucht om 14.15 zou vertrekken. Na te hebben ingecheckt zijn we naar de gate gelopen waar we voor alsnog alleen maar een vertraging hadden van 30 minuten. Totdat we het bericht kregen dat er brand was in verkeerstoren van Budapest en er geen vlucht meer mogelijk was naar de luchthaven. Zit je dan met 18 man sterk en geen vlucht naar Budapest. Even afwachten dus en hopen dat we via Wenen konden vliegen. Dat kon alleen helaas maar voor negen personen. Dus zit ja na 12 uur op Schiphol weer in de trein terug naar huis. Maar dit zijn de goede leermomenten. Niet laten afleiden en gewoon je ding doen, want vliegen dat konden we de dag erna alsnog. Op zaterdag vlogen we uiteindelijk om 20.55 richting Budapest waarna we om 00.00 in het hotel aankwamen. Omdat ik nog een klein pijntje had aan het bovenbeen kon ik nog snel even bij de fysio terecht en kon ik om 01.00 naar bed toe. Op de wedstrijddag hebben we de tijd gehad om nog even het pacours te verkennen en dan is het gewoon goed voorbereiden en knallen op de wedstrijd. Helaas duurde deze stemming slecht 150 meter, waarna ik werd geduwd en op de grond lag. Razendsnel weer opgestaan maar de aansluiting met de kopgroep was verloren. Na een slechtere ronde kwam ik toch weer beter in het ritme en kon ik opschuiven naar de 28^ste plaats. Ik had veel meer gehoopt zeker omdat ik me gisteren ontzettend goed voelde. Maar ik heb hier veel vertrouwen uitgehaald dat ik de aansluiting met de Europese top heb gevonden alleen kwam het er bij deze wedstrijd niet geheel uit. Volgend jaar kan ik voor de laatste keer bij de junioren mee strijden en zal ik gebrand zijn op een beter resultaat!